اطلاعیه !
فرم عضویت در باشگاه مخاطبان






سرمقاله
نام من، هیچ‌کس
جغرافیای مقاومت در محاصره افتاده است
اباصالح تقی‌زاده طبری   

پول هنگفت انباشته در این کشورها به همراه سیاست مسالمت‌جوی دیکته‌شده، همۀ آن چیزی است که امکان رویاپردازی‌های توسعه را فراهم کرده و البته کار را برای کشوری چون ایران بسیار سخت نموده است؛ تصویر پاکیزۀ توسعه در این جغرافیا، در تقابل شدیدی با سیاست مقاومت از طرفی و در ادامۀ آن اقتصاد سیاسی تولیدی جمهوری اسلامی ایران است. جمهوری اسلامی که پس از انقلاب، جبهه‌ای تازه در منطقۀ آسیای غربی باز کرد و کشورهای حاشیۀ خلیج فارس را در طرف کشورهای مرتجع و وابسته نشاند و خود داعیه‌دار استقلال و مبارزه با نیروهای غیرملی شد، حالا با چهره‌ای جدید از این کشورها روبه‌رو شده است. عربستان، قطر یا امارات دیگر مانند سابق رویاروی ایران قرار نگرفته‌اند؛ با شما نمی‌جنگند؛ می‌خواهند همکاری کنند؛ گویا از شما خواسته‌اند که نگاه تنگ‌نظرانۀ ژئوپلیتیک را به کناری نهید و جهان وسیع پر از فرصت را ببینید


سرمقاله
جغرافیای ضعیف
سیاست همسایگی نمی‌تواند صرفا پیگیری منافع باشد
علیرضا شفاه   

چین قطعا باید در اولویت بالای همکاری‌های اقتصادی ایران قرار بگیرد اما نمی‌‌تواند سیاست همسایگی دولت آقای رئیسی را تضمین کند. چین کشوری آرام است و اقتصادی جهانی دارد. اقتضای سیاست خارجی چین این است که از جنگ‌های نیابتی ایران و عربستان جلوگیری کند اما اگر بنا باشد ثبات اقتصادی جامعۀ ایران منجر به قدرت‌نمایی‌ها و تنش‌های تازه‌ای در منطقه شود، قطعا چین ضامن فعالیت‌های اقتصادی‌ای نمی‌شود که به چنان نتیجه‌ای منجر شود. در ذیل همین محاسبه است که چین ذیل مزایایی که به این منطقه می‌بخشد مراقبت می‌کند که روی زمین لغزنده و پرفتنۀ آن پیراهن‌آلوده نشود. آیا ما می‌توانیم خودمان را به‌عنوان برندۀ مطلق منطقه معرفی کنیم و همۀ امنیت آن را تضمین نماییم؟


سرمقاله
حمله به استثناء
واکنش بی‌سابقه محور مقاومت به قرآن‌سوزی، در برابر چه آرایشی ایستاده است؟
محمدرضا هدایتی   

ایجاد چنین بحران‌هایی که نهایتاً می‌توانند به‌سادگی حل‌وفصل شوند، آن غیریتی را که می‌توانست نیروی سیاسی یک جغرافیا باشد، از بین می‌برد؛ چراکه حل‌وفصل آن، به معنای توافق بر احترام و عدم‌توهین به اموری است که هریک تنها برای پیروان مذهبی خاص، به‌مثابه نوعی سبک‌زندگی، واجد احترام‌اند و در ذات خود قداستی ندارند. بنابراین ماجرا به‌گونه‌ای رخ می‌دهد که امکان مقاومت و جنگیدن در مقابل آن را سلب می‌کند. در واقع، این ماجرا تلاشی است برای عادی‌کردن امر استثنایی و مهیاکردن جهانیان برای پذیرش صلحی که در آن، دیگر امر استثنایی وجود ندارد.


سرمقاله
فرصت، غنیمت است
دربارۀ اقدام غیرمنتظرۀ روسیه و پیام آن
محمدحسین تسخیری   

ایران عزم روسیه را برای تحکیم روابط تا حدودی درک و به سمت آن حرکت کرد، اما تنوع امکان‌های ایران، برخلاف روسیه، باعث نوعی حرکت آرام و با طمأنینه از سوی ایران شد. طمأنینه‌ای که نه‌تنها عزم نیروهای سیاسی طرفدار تحکیم روابط با روسیه را تضعیف بلکه نیروهای سیاسی ضد تحکیم روابط با ایران را در روسیه، تقویت می‌کند. این یک واقعیت است که در هر دو کشور، گفتارهای سیاسی قدرتمندی وجود دارد که به نفع تحکیم روابط اقتصادی جهان‌گرایانه و متقارن با تمام کشورها، پی‌جویی استقلال را تضعیف می‌کنند.


سرمقاله
زیرکی ِ گریزپا
اقتصاد سیاسی، تنها راه تحقق عزم جمهوری اسلامی در سیاست است
محمدحسین تسخیری   

درخشش نقطۀ بالفعل گفتار امنیتی که خود را در گشایش‌های اقتصادی و معیشتی نمایان می‌کند اجازه نمی‌دهد که به سادگی درباره ضرورت پیگیری سیاست در جمهوری اسلامی سخن بگوییم. خصوصا اگر سیاست در ایران، التفاتی به این نداشته باشد که چگونه باید اقتصاد را در عمل خودش، حاضر کند. به تعبیر دیگر، اگر در ایران، سیاست از سر اقتصاد سیاسی مطرح نشود، همواره در معرض این سوءتفسیر است که نوعی گفتار علمی روشنفکرانه یا حتی جاه‌طلبی ایدئولوژیک است.


سرمقاله
خیانت‌پیشگان
در شرایط فعلی، فرصت‌سوزی نمی‌تواند حمل بر نادانی و ناتوانی شود
محمدرضا قربانی   

فرصت‌‌سوزی در این ماجرا چیزی بیشتر از یک فرصت‌سوزی معمول است؛ چراکه جمهوری اسلامی با اتخاذ تصمیمات سیاسی نه تنها توانست موقعیت‌هایی را بیافریند که تا پیش از این تصوری از آن موقعیت‌ها وجود نداشت بلکه جنس و شکل آن موقعیت‌ها به‌گونه‌ای است که می‌تواند در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی ما، مانند فرصتی نجات‌دهنده عمل کند. در عین حال و در شرایطی که سازوکار اداری دولت، تن به چنین خیانت‌هایی می‌دهد، زمزمه احیای برجام همچنان به گوش می‌رسد. توافق‌نامه‌ای که از اساس ایران را در موقعیت خام‌فروشی و وابستگی سابق به مدارهای دلار، تثبیت می‌کند


 1         

موسسه علم و سیاست اشراق
شماره تماس : 77136607-021


عضویت در باشگاه مخاطبین

اینکه چیزها از نام و تصویر خود سوا می‌افتند، زندگی را پر از هیاهو کرده است و این هیاهو با این عهد مدرسه که «هر چیزی خودش است» و خیانت نمی‌ورزد، نمی‌خواند. مدرسه آرام است و این آرامش بخشی از عهد و ادعای مدرسه است. هیاهو در مدرسه به معنای ناتوانی مدرسه در نامگذاری چیزها است؛ به این معناست که چیزها می‌خواهند از آنچه هستند فرا بروند. آنجا که می‌توان دانست از هر چیز چه انتظاری می‌توان داشت، دعوا و هیاهویی نیست، نظم حاکم است و هر چیز بر جای خویش است. اما اگر هرچیز حقیقتاً بر جای خود بود و از آنچه هست تخطی نداشت، دیگر چه نیازی به مدرسه بود؟ اگر خیانتی ممکن نبود مدرسه می‌خواست چه چیزی را بر عهده بگیرد. اگر حقیقت نامی دارد، از آن روست که امکان ناراستی در جهان هست. نام چنانکه گفتیم خود عهد است و عهد نگه داشت است و نگه داشت آنجا معنا دارد که چیزها از جای خود خارج شوند.

(تمام حقوق متعلق به موسسه علم و سیاست اشراق است)