اطلاعیه !
فرم عضویت در باشگاه مخاطبان









اباصالح تقی‌زاده طبری
مسئول گروه گفتار سیاسی

دکتری علوم سیاسی

دبیر شورای علمی موسسه علم‌وسیاست اشراق

عضو شورای سردبیری وبسایت علم و سیاست

رئیس هیئت تحریریه گزارش فصلی نوبنیاد

عضو شورای سردبیری وبسایت سیمافکر

عضو هیئت مدیره شرکت کیوان تیام غرب آسیا


a.taghizadeh@scienceandpolitics.net


سرمقاله
تار و پود دریا
در بزرگداشت ماموریت ناوگروه 86 ایران
اباصالح تقی‌زاده طبری   

جغرافیای دریا را باید در امتداد سرزمین آباد نگه داشت. اما این حاصل نمی‌شود جز با تصمیمی متفاوت دربارۀ شکل زندگی مردم و اقتصادی که در کشور جاری است. این گمان که توجه به دریا می‌تواند درآمد اقتصادی ما را افزایش دهد، تخلیۀ ژئوپلیتیک اقدام بزرگی است که در این سال‌ها در نیروی دریایی دنبال شد و در تاریخ 27 اردیبهشت به نقطۀ مهمی رسید. توجه به دریا در مدار ژئوپلیتیک قدرت ایران، یعنی تصمیمی در جهت مقابله با کشتیرانی فعلی که اقتصاد ما را خام‌فروش و نامولد نگه می‌دارد؛ یعنی تصمیمی دربارۀ حضور بازیگران تازه‌ای که در چرخۀ تامین و فروش مواد خام یا نیمه‌خام نیستند و تنها با ابرکشتی‌های صدهزار تنی حرکت نمی‌کنند.



سرمقاله
هنوز راهی نرفته‌ایم
دربارۀ توافق با عربستان و وضع مساعد سیاسی ایران در منطقه
اباصالح تقی‌زاده طبری   

آیا می‌توانیم بفهمیم که سیاست تولید، که تا دیروز توسط غرب نابود می‌شد امروز از سمت شرق نیز حمایت نخواهد شد؟ آیا متوجه خواهیم بود گفتار مقاومت، که در پیوند ضروری با تولید و اقتصاد مولد است، تصمیم سختی است که چه بسا پیشگامان مبارزه با نظم آمریکایی آماده‌اش نباشند؟ و آیا می‌دانیم که چگونه در فقدان یک تصمیم، دوباره اقتصاد و سیاست خود را ذیل چرخه‌های اقتصادی غیرمولد و تعادل‌های امنیتی (شاید چینی) تعریف خواهیم کرد، همانگونه که روزی در عین مبارزه با آمریکا تحت نفوذ دلارهای نفتی بسر می‌بردیم؟



سرمقاله
سیاست اعلام
آیا رهبر انقلاب امروز در پی اعلام یک تصمیم است؟
اباصالح تقی‌زاده طبری   

اعلام این تصمیم بیش از هر چیز بدواً اعلام پایان وضع جاری است. گفتاری است که ذهن‌ها و فکرها را دعوت می‌کند تا راه تازه‌ای برای سخن گفتن بیابند و اسیر گفت‌وگوهای جاری نشوند و اراده‌ها را بیدار می‌کند تا خود را به محک میدان و فرصت بزنند نه عقلانیت کارشناسان. میدانی که این اعلام پیش روی کشور باز می‌کند ما را از تنش‌های بیشمار و گستردۀ کنونی آزاد می‌کند و نشان‌مان می‌دهد چگونه جهانی که در آن به سر می‌بریم در حال تغییرات اساسی است و معادلات قدرت و مناسبات اقتصادی مانند قبل نمی‌ماند



شورای عمومی
امید به تاریکی توده‌وار مردم
دور نهم گزارش‌های پژوهشی - گروه مطالعات نهاد علم - 1


صحنۀ مشارکت عمومی، لحظۀ به هم رسیدن علم و سیاست است. لحظۀ تولد سیاست در صحنۀ عمومی، لحظۀ به ثمر رسیدن و ظهور عصارۀ تمام کارهای علمی است. بنیاد علم، کشف نقطۀ ضرورت برای زندگی مردم است. اگر دانشمند نتواند در نقطۀ ضرورت زندگی مردم با ایشان گفت‌وگو داشته باشد، دعوتی برای مردم نخواهد داشت و آینده‌ای هم نخواهد بود. علم به غایت آن زنده است و اگر غایت علم، کشف ضرورت زندگی و توافق عمومی با مردم نباشد، لغو و نامولد است. هیچ بازگشتی موجه نیست مگر در تعهد به حصول این توافق عمومی. گفتار عمومی، آزمون علم است و اگر ایمان به آنچه از میان مردم زاییده می‌شود نداشته باشیم و به ملاقات آن نرویم، بی‌ثمر و بی‌اثر خواهیم بود.



سرمقاله
«این گفت‌وگو» را کنار بگذارید
پاسخگویی به مطالبات چه بر سر ایران خواهد آورد؟
اباصالح تقی‌زاده طبری   

از دولت ایران چه می‌خواهند؟ مطالبات را بشنود و پاسخ دهد. احتمالا همین هم خواهد شد. هرچند قاطعیتی در ظاهر نشان خواهد داد با این حال کم‌کم از لحاظ فرهنگی شل‌تر، از لحاظ اقتصادی پاسخگوتر و به لحاظ سیاسی عرصه برای اظهارات خرد و کلان گروه‌های مختلف دانشجویی و رسانه‌ای و مردم‌نهاد فراهم‌تر می‌شود. اما همزمان همۀ اینها وضع گسیخته فعلی را تشدید خواهد کرد. هر پاسخی در امروزِ بی‌داستان و بی‌سیاست و بی‌تصمیم، جز پرگفت‌وگویی نیست؛ پراکندگی را گسترش خواهد داد و دولت و مردم ما را سست خواهد کرد.



سند سیاسی
جنگ صرفا ادامۀ سیاست است
بازنشر ترجمۀ فصل اول کتاب «دربارۀ جنگ» اثر فون کلاوزویتس
کارل فون کلاوزویتس   

جنگ صرفاً یک عمل سیاسی نیست بلکه ابزار حقیقی سیاست است؛ ادامۀ ارتباطات و مراودات سیاسی که با ابزار دیگری پیگیری می‌شود. چیزی که در مورد جنگ ویژه باقی می‌ماند، به سادگی مربوط به طبیعت ویژۀ ابزارش است. جنگ به‌طور کلی و فرمانده، در هر مورد خاص، حق دارد که بخواهد روندها و طراحی‌های سیاستی با ابزارهایش ناسازگار نباشد. البته این خواسته کوچکی نیست، و هر چند بر اهداف سیاسی در موارد معین تاثیر قابل توجهی خواهد گذارد، هرگز فراتر از تعدیل و اصلاح این اهداف نخواهد رفت. هدف، موضوع سیاسی است و جنگ ابزاری برای رسیدن به آن و ابزار هرگز نمی‌تواند در جدایی از هدفش درنظر گرفته شود. 



 1      

موسسه علم و سیاست اشراق
شماره تماس : 09355643099


عضویت در باشگاه مخاطبین

اینکه چیزها از نام و تصویر خود سوا می‌افتند، زندگی را پر از هیاهو کرده است و این هیاهو با این عهد مدرسه که «هر چیزی خودش است» و خیانت نمی‌ورزد، نمی‌خواند. مدرسه آرام است و این آرامش بخشی از عهد و ادعای مدرسه است. هیاهو در مدرسه به معنای ناتوانی مدرسه در نامگذاری چیزها است؛ به این معناست که چیزها می‌خواهند از آنچه هستند فرا بروند. آنجا که می‌توان دانست از هر چیز چه انتظاری می‌توان داشت، دعوا و هیاهویی نیست، نظم حاکم است و هر چیز بر جای خویش است. اما اگر هرچیز حقیقتاً بر جای خود بود و از آنچه هست تخطی نداشت، دیگر چه نیازی به مدرسه بود؟ اگر خیانتی ممکن نبود مدرسه می‌خواست چه چیزی را بر عهده بگیرد. اگر حقیقت نامی دارد، از آن روست که امکان ناراستی در جهان هست. نام چنانکه گفتیم خود عهد است و عهد نگه داشت است و نگه داشت آنجا معنا دارد که چیزها از جای خود خارج شوند.

(تمام حقوق متعلق به موسسه علم و سیاست اشراق است)