اطلاعیه !
فرم عضویت در باشگاه مخاطبان









محمدرضا هدایتی
دبیر گروه گفتار سیاسی

دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی

سردبیر هفته‌نامه کرانه

عضو شورای سردبیری وبسایت سیمافکر




سرمقاله
نمایش ناترازی

محمدرضا هدایتی   

ناخدایی که در قلب طوفان، سکان را رها کرده و «صادقانه» به جمع ملوانان و مسافران کشتی آمده و مدام از بزرگی موج‌ها و فرسودگی کشتی می‌گوید، نه‌تنها تصمیمی ندارد، بلکه به همگان می‌قبولاند که این راه مقصدی نیز ندارد و آن‌ها را به بازگشت فرامی‌خواند؛ بی‌توجه به اینکه مسیر بازگشت، روشن‌تر از مسیر پیش‌رو نیست. اینکه ملوانان و مسافران بدانند کشتی در خطر است، اما راه مؤثری در پیش پای خود نبینند، حتی به آن‌ها امکان مشارکت در نجات کشتی را نیز نمی‌دهد و تنها آنان را فرسوده و ناامید می‌کند و می‌رماند. نهایتاً ناخدا، پیش از آنکه حتی بادبان‌های کشتی را کشیده باشد، از آن‌ها می‌خواهد تا وسایل غیرضرورشان را به آب بیندازند.






کرانه
رویا و تفنگ
پیش‌شماره سوم هفته‌نامهٔ کرانه منتشر شد






کرانه
زخم‌کاری؟
پیش‌شماره دوم هفته‌نامهٔ کرانه






کرانه
حربهٔ قلّاشی در بازی سیاست
پیش‌شماره یکم دور جدید کرانه






سرمقاله
اجماع تهی
چگونه یک توافق موجد قدرت سیاسی خواهد بود؟
محمدرضا هدایتی   

آیا وفاقی که امروز دولت در پیِ آن است، توانسته مؤلفه تازه‌ای را بر قدرت سیاسی کشور بیفزاید؟ آیا توانسته عزم ایران را برای مواجهه با تهدیدات پیشِ رو و پیگیری اهداف اساسی‌اش جزم کرده و به نمایش بگذارد؟ آیا توانسته کشور را در اتخاذ تصمیمات قاطع و هوشمندانه، که اکنون در اوج تهدیدات دشمنانش بیش از همیشه نیازمند آن است، یاری رساند؟



 1    

موسسه علم و سیاست اشراق
شماره تماس : 77136607-021


عضویت در باشگاه مخاطبین

اینکه چیزها از نام و تصویر خود سوا می‌افتند، زندگی را پر از هیاهو کرده است و این هیاهو با این عهد مدرسه که «هر چیزی خودش است» و خیانت نمی‌ورزد، نمی‌خواند. مدرسه آرام است و این آرامش بخشی از عهد و ادعای مدرسه است. هیاهو در مدرسه به معنای ناتوانی مدرسه در نامگذاری چیزها است؛ به این معناست که چیزها می‌خواهند از آنچه هستند فرا بروند. آنجا که می‌توان دانست از هر چیز چه انتظاری می‌توان داشت، دعوا و هیاهویی نیست، نظم حاکم است و هر چیز بر جای خویش است. اما اگر هرچیز حقیقتاً بر جای خود بود و از آنچه هست تخطی نداشت، دیگر چه نیازی به مدرسه بود؟ اگر خیانتی ممکن نبود مدرسه می‌خواست چه چیزی را بر عهده بگیرد. اگر حقیقت نامی دارد، از آن روست که امکان ناراستی در جهان هست. نام چنانکه گفتیم خود عهد است و عهد نگه داشت است و نگه داشت آنجا معنا دارد که چیزها از جای خود خارج شوند.

(تمام حقوق متعلق به موسسه علم و سیاست اشراق است)